Kasteel Zweinstein

zeg boekenwurm wat ben je aan het lezen vroeg sluip mat haar gezicht nog steeds naar riku gericht.
ze had ook nog steeds haar ogen dicht.

Darlene keek een beetje beledigt naar Sluip. "Een boek wat ik van mijn moeder gekregen heb, voordat ze is overleden." zei ze en keek naar het meer.

sluipwegwijzer schrok van het antwoord.
ze stond op.
o meid dat wist ik niet zei ze troostend.
ze ging bij haar zitten en sloeg troostend een arm om haar heen;

Darlene keek naar Sluip. "Geeft niet. Je kon het ook niet weten." zei ze zachtjes en ze voelde tranen opkomen. Langzaam gleed er een waterdruppel overhaar wang heen naar beneden.

sluipwegwijzer zag het en omhelsde haar.
je mist je moeder he? vroeg ze ongerust.

Darlene knikte. "Ja" zei ze snikkerig. "Ja heel erg." en de tranen stroomden over haar wangen.

ssst stil maar zei ze troostend tegen darlene.
hoe is je moeder gestorven vroeg ze?
ze omhelsde darlene nog steeds.

Darlene snikte nog een paar keer voor ze die vraag beantwoorde. Ze haalde diep adem en keek naar Sluip. "Ze was erg ziek." zei ze.

o wat erg wat had ze?
en hoelang is ze al dood? vroeg sluip ongerust aan darlene.
ze omhelsde darlene nog steeds.

Darlene keek weer naar het meer. "Dat wisten ze niet. Het was een onbekende ziekte." zei ze. "Bijna 2 jaar geleden" zei ze.

sluip liet haar los.
ze pakte darlena's hand vast.
darlene kijk me eens aan zei ze.
je moeder is niet dood.

Darlene keek naar Sluip en luisterde naar haar. "Wat bedoel je?" vroeg ze. "Ik heb... Ik heb... Haar zelf.'' ze kwam niet uit haar worden. "Ik was er bij." zei ze uiteindelijk. "toen ze dood ging."

ssst zei sluip en deed een vinger op darlene's lippen.
ze leeft nog hier.
ze legde voorzichtig een hand op darlene's hart.

Darlene snapte er niks van. "Wat bedoel je? Waar heb je het over?" Ze keek haar verbaasd aan.

nou ze leeft nog voort in jou zei sluip tegen darlene.
denk daar maar aan;
ze omhelsde darlene weer.

Darlene glimlachte en omhelsde haar ook. "Dank je" fluisterde ze in haar oor.

is graag gedaan meid zei sluip terwijl ze haar stevig vast nam.
gaat het weer een beetje?

Darlene knikt. "Ja het gaat weer een beetje." Ze keek naar Sluip en glimlachte.

wist je dat ik contact kon maken met geesten? vroeg ze aan darlene.
als je wil kunnen we vanvond je moeder oproepen.

Darlene schudde haar hoofd. "Nee" zei ze. "dat wil ik niet."

waarom niet vroeg ze;
het kost niet veel moeite en tijd en je ziet je moeder weer.

Darlene schudde nog een keer met haar hoofd. "Ik wil het gewoon niet."

waarom niet vroeg sluipwegwijzer nog een keer aan darlene.
toen schoot er opeens een vraag in haar hoofd waarop het antwoord wl eens ja kon zijn.
ben je soms bang voor geesten? vroeg ze aan darlene.

Darlene schudde weer met haar hoofd. "Nee, maar ik wil het gewoon niet." zei ze en ze keek weer naar het meer.

gewoon niet? vroeg sluip verbaasd aan darlene.
ik ke je goed genoeg en ik weet dat daar een reden achter zit zei ze.
vooruit zeg op.