Kasteel Zweinstein

sluip keek kwaad naar riku.
ze riep de geest weer op.
ze kwam weer tevoorschijn.
kijk riku het is daadwerkelijk een geest zei sluip kalm.
wat moet ik anders zijn vroeg de geest van de moeder van darlene aan riku.
nou hij dacht dat je een monster was zei sluip tegen de moeder van darlene.
maar nee zei de moeder van darlene vriendelijk;
haar ogen gleden naar de stok van riku.
laat mij je stok eens zien zei de moeder van darlene ten riku.
ik bedoel je moet wel een erg sterke stok hebben om geesten te laten verdwijnen;
ze nam heel voorzichtig de stok van riku.
inderdaad ik had gelijk zei de moeder van darlene.
ze zweefde naar darlene.
kijk lieverd dit is een zeer krachtige stok zei ze teegen darlene.
alleen met deze stok kun je geesten verwijderen.
dat heb ik op zweinstein geleerd in mijn laatste jaar zei ze.
ze gaf de stok weer aan riku.
alsjeblieft ze ze vriendelijk.
maar gelieve me niet te verwijderen oke?
kijk zei ze tegen riku ik heb teen mijn dochter gezegd dat ik geen geest wou zijn.
maar vlak voor ik stierf was ik van gedachten veranderd.
alleen kon ik dat niet meer zeggen want vlak daarna werd ik zo ziek dat ik uiteindelijk dood ging.
ze zweefde weer naar darlene.
ik ben echt je moeder zei ze.

(Sluip, gelieve niet te beweren dat ik mijn stok zomaar door iemand af laat pakken die ik eerder een monster heb genoemd.)

Riku keek met grimmige ogen naar het "monster".
'Alleen mijn toverstok die geesten kan laten verdwijnen? Laat me niet lachen...' hij keerde zijn hoofd weg. 'Mijn stok heeft niet te maken met dat soort ongein, bovendien... mevrouw de "geest", als u daadwerkelijk zou bang was voor de dood, dat u besloot een geest te worden, dan had u Sluip helemaal niet nodig gehad om uw dochter te bezoeken. Dus ik verzoek u bij deze vriendelijk om te verdwijnen, terug te keren naar waar u vandaan kwam en daar te blijven.'
Hij zwaaide opnieuw met zijn stok en zond de "geest" terug. Zijn ogen schoten daarop naar Sluip.
'Hoeveel moet ik je nog vertellen voordat je begrijpt dat dit nooit een goedaardige geest kan zijn, maar gewoon een regelrecht monster is? Alles wat ze zegt, alles wat ze doet, het gaat allemaal compleet in tegen de mogelijkheden die geesten bezitten! Dit is een monster!'

sluip riep ze weer op.
de geest kwam weer.
deze keer hoorde ik het zei ze.
hoeveel bewijs heb je nog nodig vroeg ze aan riku.
als je me niet geloofd is dat jou probleem maar ik ben daadwerkelijk een geest zei ze.en doe geen moeite om me te verwijderen want ik blijf liever hier.
maar je hebt me wel gekwetst zei ze tegen riku.

'Het boeit me niet wat monsters van me denken.' antwoordde Riku zonder enige emotie te vertonen. Hij stopte zijn toverstok weg in zijn broekzak.
'Ik laat het aan jou over om ervan te maken wat je wilt.' zei hij tegen Darlene. 'Ik ben er in ieder geval klaar mee.' Hij keerde zijn rug naar Sluip en de geest.
'Ik zie je misschien nog wel eens, ooit...' daarop liep hij weg, terug richting het meer.
Aan de waterkant ging hij zitten en staarde over het water.
Hoe stom was Sluip? Deze "geest " deed alles wat een geest niet hoorde te doen en Sluip geloofde de woorden die door dit "monster" gesproken werden. Het was overduidelijk dat het niet goed zat. Natuurlijk zou dat "monster" nooit toegeven dat het een monster was. Dat zou compleet gestoord zijn.
'Zoek het maar uit.' mompelde hij. Daarop liet hij zich achterovervallen en staarde naar de lucht.

wat moet ik uitzoeken? vroeg een stem naast riku.
het was sluip met de geest van de moeder van darlene.
ik ben een geval apart zei de geest.
ik heb geen cursus gevold over hoe een geest zich moet gedragen.
laat maar mevrouw hij is te dom om het te begrijpen.
mischien zei de geest van de moeder van darlene.
sluip ging ook liggen en staarde ook naar de lucht.
de geest van de moeder van darlene zweefde naast riku en keek riku verdrietig aan.

Riku kwam abrupt overeind.
'Durf me niet nogmaals te volgen en zeker niet met dat monster aan je zijde.' Riku liep opnieuw weg.

wat heeft hij nou vroeg sluip aan de geest.
geen idee kreeg ze als antwoord.
zullen we hem volgen? vroeg sluip aan de geest.
mij best zei de geest verdrietig.
ze volgde riku.
ze deden het wel zo zacht mogelijk zodat hij hen niet kon zien of horen.

Darlene keek van Sluip naar Riku. Ze wilde weg, verweg. Weg van het gekibbel over haar moeder die een geest zou zijn. Ze zag helemaal geen geest. Helemaal niks, de enigen die ze had gezien waren Sluip en Riku. Darlene keek Riku na die naar het meer liep. Zwijgend liep ze naar hem toe enwilde naast hem gaan zitten. Maar voor ze er erg in had was hij al weer weg. Ze keek om en zag dat Sluip Riku volgde. Zuchtend ging ze bij de waterkant zitten en staarde voor zich uit.

sluip zag darlene en rende naar haar toe.
de geest van de moeder van darlene volgde haar.
sluip ging zitten.
hoi darlene gaat het een beetje vroeg de geest van de moeder van darlene aan darlene zelf.

Darlene keek op naar Sluip. Ze hoorde niks en gaf dus ook geen antwoord. Ze staarde weer naar het meer.

darlene gaat het vroeg sluip ongerust.
je moeder vroeg het ook al aan je.

Darlene keek naar Sluip. Ze zei niks. Ze wilde liever met rust gelaten worden. Ze stond op. "Ik wil nu liever alleen zijn" zei ze en ze liep weg.

moment darlene zei sluip en hield er tegen.
wat s er?
ben je kwaad op me?

Darlene bleef Sluip aan kijken. "Ik ben niet boos. Maar ik wil je gewoon vandaag even niet zien. Het wordt me allemaal een beetje te veel. En ik wil gewoon het liefst met rust gelaten worden." Zei ze.

darlene kom eens mee zei ze.
ze gingen samen naar het meer.
ga eens zitten zei sluip.
wat scheeld er met je?
ik wl je graag helpen.
ze sloeg een arm om darlene heen.

Darlene werd aan haar arm mee getrokken. "Nee hou op!" zei ze en ze begon boos te worden. Ze stond op en rende weg, verweg. Had niet precies door waar ze heen rende.

ze zuchte en holde achter darlene aan.
darlene ik wil e graag helpen zei sluip tegen darlene toen ze haar vond.
ze deed heel voorzichtig een hand op darlene's schouder.

Darlene zuchte. "Ik wil het nu gewoon niet. Je helpt me heel erg als je me nu gewoon met rust laat." zei ze. Ze keek Sluip boos aan. Ze haalde haar Sluips hand van haar schouder af.

sluip barste in tranen uit.

Darlene keek naar Sluip die begon te huilen. "Het spijt me heel erg, maar ik wil gewoon nu alleen zijn. Als een vriendin zou je dat begrijpen." zei ze en ze liet Sluip achter zich en rende naar het kasteel.

slusluip keek heel even op.
ze snikte verder.
ze keek naar de geest van de moeder van darlene.
ik wou alleen maar helpen zei ze tegen de geest.
dat weet ik toch zei de geest van de moeder van darlene;
de geest sloeg een arm over sluip.
het voelde ijskoud aan.
sluip zuchte.
zou het niet kunnen dat uw dochter u niet kan zien of horen vroeg sluip aan de geest.
de geest keek op.
dat zou inderdaad best kunnen zei de geest.
zal ik het aan darlene vragen vroeg sluip aan de geest?
alleen als ik mee ga zei de geest.
maar natuurlijk zei sluip.
ze liepen achter darlene aan.
na een half ur zoeken vonden ze haar.
darlene wacht zei sluip hijgend.
ze had namelijk ook gerend.
klopt dat dat je geen geesten kunt zien en horen?

Darlene zuchte toen ze Sluips stem hoorde. Ze haalde haar schouders op. "Ik heb geen idee" zei ze.

moment ik probeer het heel even uit zei sluip.
mevrouw kunt u even iets zeggen tegen uw dochter? vroeg slui^tegen de geest.
hoi lieverd zei de geest van de moeder van darlene tegen darlene.
had je het gehoord? vroeg sluip vriendelijk.

Darlene keek stom verbaasd naar Sluip die tegen zichzelf begon te praten. "Sorry?" vroeg ze op een gegeven moment. "Ik weet niet waar je het over hebt." Ze keek even achterom. "Maar als je het niet erg vind ga ik nu Riku zoeken. Ik wil met hem praten." zei ze en ze keek naar Sluip.

en waarom niet met mij vroeg ze?
er schoten tranen in haar ogen.
ik had het niet tegen je.
ik had het tegen je moeder zei zetegen darlene.
ze zweeft naast je.
en riku kon ze ook zien.
maar waarom wil je niet met mij praten? vroeg ze.
ik wil je allen helpen.
ze keek aar de geest van de moeder van darlene.
want vind mevrouw.
ik weet niet zei de geest.
praten met iemand die mij een monster noemt lijkt me geen goed idee.
de geest richte ze naar darlene.
lieverd ik weet dat je me niet kunt horen maar luister naar wat sluip zegt.
ze heeft je heel goedgeholpen en ze wilt je nu graag weer helpen.
sluip keek naar darlene.
je moeder heeft gelijk darlene;
maar ik weet dat je haar niet kunt horen en zien.
ik zal het even vertalen wat ze zei goed?